Παρά τις γραφικότητες της παιδείας μας εμείς ας είμαστε σοβαροί και ψύχραιμοι. Οι πολιτικοί βέβαια την μόνη γλώσσα που αντιλαμβάνονται είναι το κράξιμο, το χουϊαχτό που λέμε στον Τύρναβο. Όσο μεγαλύτερο τόσο καλύτερο λένε οι επαΐοντες. Το περιγράφει παραστατικά φίλος δημοσιογράφος του μάχιμου ρεπορτάζ: κάποτε μια ομάδα διαμαρτυρόμενων τριτέκνων έκανε την ήπια διαμαρτυρία της στην είσοδο οικονομικού υπουργείου. Οικογενειάρχες με ήπιους τρόπους και στωική παρουσία δεν είχαν καμία όρεξη για ακρότητες. Τα κανάλια παρόντα και οι κάμερες σε παράταξη πολυβόλων δεν έμεναν όμως ευχαριστημένα από τους χαμηλούς τόνους και τον πολιτισμό της διαμαρτυρίας. Ο δημοσιογράφος «σκηνοθέτης» απευθύνεται στους συγκεντρωμένους και τους προτρέπει «παιδιά … παιδιά δεν παίζει έτσι το θέμα, ζωντανέψτε, φωνάξτε, κάντε μια μπούκα στην είσοδο …». Οι τρίτεκνοι υπάκουσαν, το θέμα «έπαιξε» και τον Υπουργό είδαν. Αυτή είναι η Ελλάδα της παραπαιδείας και της ψευδοπαιδείας… Ας καθιερώσουμε τον όρο έναντι εκείνων που μιλάνε για παραπαιδεία εννοώντας τα φροντιστήρια. Παραπαιδεία εμείς … Ψευδοπαιδεία εσείς… Εθνικός Διάλογος δίκην γηπεδικής αντιφωνίας…
Στεναχωριέμαι όταν δεν διεκδικούμε με τον θυμό του αδικημένου και στρογγυλεύουμε τις εκφράσεις μας. Στεναχωριέμαι ακόμα όταν αποκρύπτουμε και εμείς τις αδυναμίες μας και τις μετατρέπουμε σε νεοελληνική μαγκιά. Θλίβομαι όταν βλέπω και σε εμάς την νοοτροπία της αρπαχτής και της προχειρότητας.
Γιατί τα γράφω όλα αυτά;
Οι Έλληνες Εκπαιδευτικοί Φροντιστές ζητάνε τη συμμετοχή τους στο ΕΣΥΠ και στην εσωτερική διαβούλευση των κομμάτων σε forum όπως το προχθεσινό στο Κάραβελ…
Οι κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ και οι τρόφιμοι του ΕΛΙΓΕ, του ειδικού λογαριασμού με το οποίο οι Φροντιστές επιδοτούν τους συνδικαλιστές της ΟΙΕΛΕ, αντιδρούν στη συμμετοχή μας. Για την ακρίβεια βγάζουν σπυράκια και ταράζονται με παλαιοημερολογίτικη ταραχή ζηλωτών.
Με ενοχλεί που με αμφισβητούν ως δάσκαλο μερικοί συνδικαλιστές που έχουν άπειρα χρόνια να μπουν στην τάξη. Με ενοχλεί που τους πληρώνω μέσω ειδικών λογαριασμών και γενικών φόρων. Με ενοχλεί που εξ ορισμού θεωρούν τον εαυτό τους δάσκαλο χωρίς την βάσανο της αξιολόγησης. Με ενοχλεί το γεγονός ότι μιλάνε για παραπαιδεία όταν ασκούν την αντιδραστική ψευδοπαιδεία με γνώμονα ένα μίζερο οικονομισμό.
Γιατί για τα χάλια του σχολείου δεν φταίνε οι πραγματικά χαμηλοί μισθοί των εκπαιδευτικών αλλά ο κομματισμός, ο καιροσκοπισμός και η έλλειψη αξιοκρατίας.
Οι γραφικότητες της παιδείας μας με τον αποκλεισμό των Φροντιστών από τον δημόσιο διάλογο υπογραμμίζουν την ολοκληρωτική αντίληψη του κράτους και των κομμάτων έναντι της ιδιωτικής συνιστώσας και προδιαγράφουν το μέλλον της εκπαίδευσης.
Ο καθηγητής της Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Αθανάσιος Γκότοβος στην Καθημερινή του Σαββάτου τα είπε με τον χαρακτηριστικό του λόγο :
«Όταν δεν έχουμε πρόθεση να κάνουμε διορθωτικές τομές στην παιδεία, κάνουμε απλώς παιχνίδι με τη διάχυση στην κοινωνία της εικόνας της μεταρρύθμισης. Η μόνη ίσως απορία που έχει ο θεατής των δρώμενων αυτών είναι η εξής: είναι δυνατόν να μην έχουν υποψιαστεί οι επικεφαλείς του ΕΣΥΠ και των συμβουλίων ότι οι πολιτικοί προϊστάμενοι δεν ενδιαφέρονται ούτε αυγά να σπάσουν ούτε ομελέτα να κάνουν και ότι ακόμα και εάν μερικά αυγά σπάσουν από σπόντα, ομελέτα δεν μπορεί να γίνει;»
Κάπως έτσι θυμήθηκα και το αμίμητο του ίδιου καθηγητή στις 21.1.1999 στην Καθημερινή και πάλι:
«Το παράδοξο με τα φροντιστήρια είναι ότι οι καλύτεροι διαφημιστές τους είναι αυτοί που έχουν συμφέρον από τη δυσλειτουργία του δημόσιου σχολείου, ανεξάρτητα από τις ρητορικές τους αποστροφές εναντίον της «παραπαιδείας». Η επιλογή να στείλουν τα δικά τους παιδιά σε ιδιωτικά σχολεία είναι το ισχυρότερο επιχείρημα».
Μιλήστε για την παιδεία σύντροφοι του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ αλλά όσο και να συζητάτε χωρίς τις δυνάμεις της ιδιωτικής παιδείας που εμπιστεύεστε για τα δικά σας παιδιά ο λόγος σας θα’ ναι λειψός, αποσπασματικός και λαϊκιστικός.