Στη μελαγχολική αυγή του νέου έτους που αδυνατεί να επουλώσει το θανατηφόρο τραύμα μιας παιδικής ψυχής που χάθηκε στον παραλογισμό της ανθρώπινης αδυναμίας ας μπούμε ξανά στην τάξη κοιτώντας στα μάτια τους έφηβους μαθητές μας…Η Αθηνά, η Ιωσηφίνα και ο Κωνσταντίνος στα ξύλινα θρανία της Μεγάλης του Γένους Σχολής στο Φανάρι, περιμένουν τον δάσκαλο που δεν χειραγωγεί, ούτε πλένει τα χέρια, ούτε τους αφήνει μόνους…Το δάσκαλο της αλληλεγγύης, της ελευθερίας και του σεβασμού της διαφορετικότητας για να μάθουν κι αυτοί να κάνουν το ίδιο…Καλή Χρονιά!
To ιστολόγιο ενός φροντιστή