Στήλη άλατος και μαρμάρινης ηθικής ο Δημήτρης Δανίκας στα ΝΕΑ της 10ης Δεκεμβρίου. Αφού διαπαιδαγώγησε γενεές και γενεές νέων κομμουνιστών στην τέχνη του σοσιαλιστικού ρεαλισμού και αφού μας πούλησε για δεκαετίες το απατηλό όραμα της γης της επαγγελίας με τη στρατευμένη του κριτική απώλεσε ως άλλος άνθρωπος από μάρμαρο κάθε διακριτική ικανότητα και συναίσθημα. Όλοι μας αδιακρίτως πολίτες των Ζωνιανών. «Ζωνιανά η παραπαιδεία των φροντιστηρίων. Ζωνιανά το εμπόριο όπλων και η πορνεία» Ζωνιανά…. Ζωνιανά… Ζωνιανά παντού.
Είναι αλήθεια ότι όταν διαπιστώσεις ότι η μητέρα σου ιδεολογία εκπορνεύτηκε τότε ποια άλλη γυναίκα θα ναι τίμια.
Η υπερβολή του διανοούμενου αποδεκτή και ζητούμενη, όταν όμως υπογράφεις ως δημοσιογράφος οφείλεις να διερευνήσεις το φροντιστηριακό φαινόμενο στην Ελλάδα και στον κόσμο πριν το δαιμονοποιήσεις και το καταδικάσεις. Οφείλεις πρώτα πρώτα να αφουγκρασθείς τους ανθρώπους που προσθέτουν στην ελληνική παιδεία και αδικούνται από τον φασισμό των απανταχού νεοσταλινικών. Να τι έγραψε η στήλη άλατος
[ ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ ]
Ζωνιανά
Δημήτρης Δανίκας ddanikas@dolnet.gr
ΟΙ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΕΣ του σαλονιού. Οι αριστεροί της οικολογίας και του δεξιού αφεντικού. Οι αναρχικοί της πλατείας και του χαρτζιλικιού. Χαμογελαστοί αλλά και τσαντισμένοι. Καλοπερασάκηδες αλλά μονίμως επαναστατημένοι. Γιατί ρε πώς κατάντησε η χώρα; Οι αγρότες έγιναν χασισοκαλλιεργητές και τα κοπέλια ζάπλουτοι επενδυτές. Έτσι ε; Για ρίξε μια ματιά και θα πέσεις παντού στα Ζωνιανά. Ζωνιανά η παραπαιδεία των φροντιστηρίων. Ζωνιανά η παραοικονομία. Ζωνιανά το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος. Ζωνιανά το εμπόριο όπλων και η πορνεία. Ζωνιανά τα δομημένα ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων. Ζωνιανά το γλέντι με τα φουσκωμένα τιμολόγια της ΔΕΗ. Ζωνιανά η εκλογική πελατεία. Ζωνιανά οι παραθυροδιορισμοί. Ζωνιανά η ταφόπλακα στην Ολυμπιακή. Ζωνιανά οι συντάξεις της ντροπής. Ζωνιανά το πλιάτσικο στα ασφαλιστικά ταμεία. Ζωνιανά η νεοφιλελεύθερη πολιτική. Ζωνιανά η ηθική με τα ριάλιτι σόου και την εκπορνευμένη λογική. Χωριό είπατε; Λάθος. Κοτζάμ χώρα με πρωτεύουσα την Αθήνα!
Γιώργο
Αντί άλλου σχολίου σου στέλνω κάτι σχετικό με τους σημερινούς δημοσιογράφους.
ΑΦΩΝΟΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ενενήντα περίπου φοιτητές κατά τη διάρκεια του μαθήματος Ειδικά Ρεπορτάζ στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου της Αθήνας όταν ο καθηγητής τους, δημοσιογράφος και πρόεδρος στη συνδρομητική τηλεόραση, κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας σήκωσε μια φοιτήτρια που καθόταν στην πρώτη σειρά του αμφιθεάτρου και τη φίλησε στο στόμα.
ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΖΗΤΗΣΕ απ’ τους φοιτητές να καταγράψουν το περιστατικό και να το στείλουν άμεσα ως ρεπορτάζ στο μέσο που υποτίθεται ότι εργάζονταν.
Μόλις είχε ολοκληρωθεί εκτενέστατη συζήτηση με θέμα «Ηθικοί κανόνες στο ρεπορτάζ, ηθικά διλήμματα, εισβολή στην ιδιωτική ζωή» και είχε αναλυθεί η ανάγκη να ερευνούν σοβαρά και να ψάχνουν σε βάθος οποιοδήποτε θέμα πριν το καταγράψουν για το μέσον όπου μελλοντικά θα εργάζονται.
ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΟΝΤΩΣ κατέγραψαν αυτό που είδαν.
Και με οξύ τρόπο καυτηρίασαν την πράξη του καθηγητή τους.
Ενας μάλιστα…αποχώρησε επιδεικτικά από το αμφιθέατρο σε ένδειξη διαμαρτυρίας γι’ αυτό που συνέβη στη συμφοιτήτριά του.
«ΗΡΘΕ ΝΑ ΛΥΤΡΩΣΕΙ τα σεξουαλικά του βίτσια», έγραψε ο ένας,
«σεξουαλική επίθεση σε φοιτήτρια την ώρα του μαθήματος», έγραψε ο άλλος, «πείραμα με σεξουαλικές προεκτάσεις», έγραψε ο τρίτος.
Χαμός. Η συνέχεια έχει ακόμη πιο μεγάλο ενδιαφέρον.
Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΚΟΥΓΕ όλο το φρικτό κατηγορητήριο ατάραχος.
«Σας έχω βγάλει και φωτογραφία με το κινητό μου» του φώναξε ένας φοιτητής, «δεν φοβόσαστε ότι αύριο θα είστε πρωτοσέλιδο;» τον ρώτησε…
Ο καθηγητής σηκώθηκε κι αφού ευχαρίστησε τους φοιτητές του για την συνεργασία, τους ανακοίνωσε ότι, αν δεν είναι εξαιρετικά προσεκτικοί και δεν ερευνούν αυτό που πρόκειται να γράψουν, πέρα απ’ το γεγονός ότι δεν θα περάσουν ποτέ το μάθημά του, δεν θα γίνουν ποτέ καλοί δημοσιογράφοι.
Και αμέσως άρχισε να τους απαριθμεί τα λάθη τους:
1. Κανείς από τους φοιτητές-ρεπόρτερ δεν έκανε ρεπορτάζ.
2. Κανείς δεν σηκώθηκε από τη θέση του να ρωτήσει το «θύμα» αν είχε κάποια σχέση με τον κ. καθηγητή, αν είχε προηγηθεί κάτι μεταξύ τους, αν είχε προκληθεί ή είχε προκαλέσει τον καθηγητή.
3. Κανείς φοιτητής δεν παρατήρησε ότι η φοιτήτρια «θύμα» ήταν τελείως άγνωστο σ’ αυτούς πρόσωπο και προφανώς δεν την είχαν ξαναδεί ποτέ στο αμφιθέατρο της σχολής.
4. Κανείς φοιτητής δεν πρόσεξε ότι αυτή η φοιτήτρια, όσο κι αν έμοιαζε νέα, ήταν τουλάχιστον δέκα χρόνια μεγαλύτερή τους.
5. Επειδή η φοιτήτρια «θύμα» δεν γνώριζε κανέναν, δεν μιλούσε και μεκανέναν, πράγμα ασύνηθες για φοιτητικό αμφιθέατρο.
6. Κανείς απ’ τους φοιτητές δεν σκέφτηκε ότι το θέμα που μόλις είχε αναλυθεί από τον καθηγητή είχε τίτλο «Ηθικοί κανόνες στη δημοσιογραφία» και ότι αυτό σημαίνει.
7. Κανείς δεν ρώτησε τη συμφοιτήτρια που καθόταν δίπλα στο «θύμα» αν πρόσεξε κάτι ιδιαίτερο στη συμπεριφορά του «θύματος» ή τη συμπεριφορά του καθηγητή.
8. Κανείς δεν φρόντισε να ρωτήσει τον καθηγητή αν είναι σύνηθες γι’ αυτόν να καταφεύγει σε ανάλογες συμπεριφορές και αν αυτή είναι μια νέα διδακτική μέθοδος.
9. Τέλος, κανείς δεν φρόντισε να μάθει γιατί επιτέλους διάλεξε αυτή τη φοιτήτρια κι όχι μια άλλη… και, εν πάση περιπτώσει, αφού επρόκειτο να τον κάνουν πρωτοσέλίδο να του ζητήσουν να πει κι αυτός την άποψή του.
Το μάθημα τελείωσε.
ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ συζητούσαν μεγαλόφωνα για το περιστατικό. Ο καθηγητής έπρεπε να αποχωρήσει γρήγορα από την αίθουσα γιατί το δίωρο της διδασκαλίας είχε τελειώσει.
ΣΗΚΩΘΗΚΕ, μάζεψε τα πράγματά του από την έδρα, ζήτησε από τους φοιτητές ένα λεπτό ησυχία για να τους συστήσει τη γυναίκα του, που πρώτη φορά παρακολούθησε μάθημά του.
Νάσαι γερός ναντέχεις
Το άρθο είναι σαφές και ρεαλιστικό. Ο δημοσιογράφος δεν αναφέτεται στη νόμιμη φροντιστηρακή εκπαίδευση, αλλά στην παράνομη των επίορκων καθηγητών τ ου δημοσίου που ασκούν παραπαιδεία. Υπάρχουν όμως δύο παραλείψεις. 1 Σε ποια Ζωνιανά συμμετέχουν δημοσιογράφοι και 2. Τα Ζωνιανά της δημοσιογραφίας.
Συγχαρητήρια για την απάντηση στο συγκεκριμένο ρυπαρογράφημα. Προτεινόμενος τίτλος της απάντησης σας:
“Καφενόβια, φασίζουσα ρύπανση”
ή “Άσχήμια και μεγάφωνα”
Η φασίζουσα γραφίδα ενοχλείται από την προσπάθεια για αξία, οπουδήποτε. Στο σύγχρονο επιχειρείν, στην οικολογία ή στην παιδεία και γνώση. Καμμιά ιδεολογία, καμμιά πολιτική αποτυχία ή αντιπολιτευτική σκοπιμότητα δεν μπορεί να “νομιμοποιήσει” τη λάσπη και τη φασιστική ισοπέδωση. Η οικογένεια, κάποιοι πολίτες και οργανώσεις πολιτών πιστεύουν, αντιστέκονται και δημιουργούν στην Ελλάδα. Η “επιμόλυνση”, το “λέρωμα” κάθε αξίας ή προσπάθειας είναι η μαγκιά του δημοσιογράφου-κριτικού, στο οπισθόφυλλο μιας από τις πλέον έγκριτες εφημερίδες της χώρας. Γιατί δυστυχώς, αυτή η γραφή πουλάει.