Η σιωπηρή παράταση εφαρμογής του νέου συστήματος αξιολόγησης των εκπαιδευτικών ακολουθεί το μοιραίο δρομολόγιο όλων των αναγκαίων καινοτομιών που επιχειρήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Να θυμίσουμε το πολλαπλό βιβλίο και την δοκιμασία δεξιοτήτων ως χαρακτηριστικά παραδείγματα πρωτοβουλιών που δεν κατέστη τελικά δυνατό να ενσωματωθούν λειτουργικά στο συγκεντρωτικό μοντέλο του κρατικού σχολείου.
Οι λόγοι της καθυστέρησης εφαρμογής των υπουργικών αποφάσεων με αιτία τον προσδιορισμό των κριτηρίων είναι απόλυτα κατανοητοί από τους φροντιστές που έχουν εμπλακεί στην περιπέτεια της αξιολόγησης και της πιστοποίησης των υπηρεσιών που παρέχουν τα φροντιστήρια με αποτέλεσμα ύστερα από προσπάθειες ετών να υπάρχουν σήμερα 5 πιστοποιημένες δομές, άλλες 20 σε διαδικασία πιστοποίησης ενώ ο στρατηγικός στόχος είναι στην επόμενη διετία να προσεγγίσουμε τις 200 μονάδες με σύστημα ποιότητας.
Για να φθάσουμε σ’ αυτό το αποτέλεσμα προηγήθηκε μια μακρά περίοδος προβληματισμού και διερεύνησης του τρόπου της μεθοδολογίας και του πλαισίου της αξιολόγησης.
Η συχνότερη και η πλέον επικίνδυνη αντίδραση προέρχονταν και εξακολουθεί να προέρχεται από την εξ ορισμού αντίληψη ότι οι φροντιστηριακές υπηρεσίες είναι ποιοτικές αφού οι μαθητές μας επιλέγουν και μας εμπιστεύονται. Η πεποίθηση ότι η ποιότητα δεν είναι κάτι γενικό και απροσδιόριστο αλλά απολύτως μετρήσιμο και αντικειμενικό πρέπει πρώτιστα να εμπεδωθεί από τον αξιολογούμενο χωρίς τους δογματισμούς και την αφέλεια ότι οι δείκτες θα είναι πάνω από την εκπαίδευση αλλά αντίθετα με την βεβαιότητα ότι θα σταθούν αρωγοί της μάθησης με στόχο τη βελτίωση και όχι την επιβολή κυρώσεων.
Στα σεμινάρια ενημέρωσης της ΟΕΦΕ για την πιστοποίηση πολλοί σημαντικοί και έμπειροι φροντιστές διατύπωναν ενστάσεις του τύπου " αφήστε τους δείκτες και ελάτε να σας δείξω το μη φορμαλιστικό μάθημα που συγκινεί, γοητεύει , παρασύρει και ενεργοποιεί " έλεγε ένας χαρισματικός συγγραφέας φροντιστής συμπυκνώνοντας τις αιτιάσεις πολλών, για τον προσωπικό χαρακτήρα της διδασκαλίας.
Η αξιολόγηση που ξεκίνησε στα φροντιστήρια κινείται ήδη σε δυο άξονες:
- ένα μοντέλο ελάχιστων απαιτήσεων, ένα πρότυπο για τα φροντιστήρια σε συνεργασία με τον ΕΛΟΤ το οποίο χορηγεί ένα σήμα ποιότητας.
-
μια πιστοποίηση των εκπαιδευτικών υπηρεσιών ISO 9001 σύμφωνα με τις ιδιαιτερότητες κάθε φροντιστηρίου που καθορίζει το δικό του μοντέλο αξιολόγησης, το δικό του σύστημα ποιότητας.
Σε γενικές γραμμές οι προϋποθέσεις της αξιολόγησης που ετέθησαν είναι:
-
Περιγραφή της θέσης του εκπαιδευτικού
-
Καθορισμός του πλαισίου της εκπαιδευτικής διαδικασίας
-
Κατάρτιση του αναλυτικού προγράμματος για κάθε μάθημα(χρονοπρογραμματισμός – εκπαιδευτικοί στόχοι – γραπτές δοκιμασίες– επαναλήψεις κ.λ.π.)
-
Προσωπικοί στόχοι κάθε εκπαιδευτικού
Τα βασικά στοιχεία της αξιολόγησης που καθορίσαμε είναι:
-
η συνέπεια στις υποχρεώσεις όπως αυτές απορρέουν από την περιγραφή της θέσης στο εκπαιδευτικό πλαίσιο και το αναλυτικό πρόγραμμα
-
η συνέπεια στο χρόνο άφιξης και αναχώρησης αλλά και οι τυχόν απουσίες
-
η αποδεδειγμένη ολοκλήρωση των εργασιών που αναλαμβάνει
-
η μεταδοτικότητα που έχει
-
η επικοινωνία με τους μαθητές και η ψυχολογική τους στήριξη
-
τα αποτελέσματα στα test, στα διαγωνίσματα και οι επιτυχίες στις Πανελλαδικές Εξετάσεις.
-
οι διορθωτικές ενέργειες που κάνει ο εκπαιδευτικός κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους αναφορικά με την επίδοση και τον έλεγχο των μαθητών
Επιπροσθέτως θεωρήσαμε αναγκαία και άλλα στοιχεία αξιολόγησης όπως η συμμετοχή σε εκπαιδευτικές και κοινωνικές εκδηλώσεις, η αντικειμενικότητα στην κρίση αλλά και η αξιοπιστία που διαφαίνεται από τις σωστές λύσεις σε προβλήματα, τις σωστές απαντήσεις και προτροπές, την επαρκή εμβάθυνση των ζητημάτων και την παραδοχή των σφαλμάτων.
Το δυσκολότερο πράγμα που αντιμετωπίσαμε είναι βέβαια η αντικειμενικότητα της αξιολόγησης καθώς έπρεπε να συμφωνηθούν οι στόχοι ενώ παράλληλα έπρεπε να τεθούν οι δείκτες και να συμφωνήσουμε σε αυτούς.
Με βάση τα αποτελέσματα των στόχων και τους δείκτες γίνεται η αξιολόγηση η οποία παρουσιάζεται στον αξιολογούμενο και γίνεται η συζήτηση με τον υπεύθυνο ποιότητας ενώ παράλληλα μπαίνουν και τα στοιχεία της βελτίωσης.
Η πολύτιμη εμπειρία που αποκτήθηκε θεωρεί ότι τέσσερα πράγματα είναι απαραίτητα να συνυπάρχουν και να συλλειτουργούν: το πλαίσιο, η περιγραφή της θέσης, οι δείκτες και οι προσωπικοί στόχοι. Δύσκολο εγχείρημα που για να αποδώσει πρέπει να γίνει τρόπος ζωής στην εκπαιδευτική μονάδα με επαρκή εμβάθυνση των ζητημάτων, παραδοχή των σφαλμάτων, συναποδοχή του πλαισίου και την εμπιστοσύνη όλων στην αντικειμενικότητα των εξωτερικών και εσωτερικών επιθεωρήσεων.
Το πιο σημαντικό όμως στοιχείο του εγχειρήματος είναι ότι επιχειρώντας να διαμορφώσουμε το πλαίσιο, να βάλουμε τους στόχους και να αναζητήσουμε τους δείκτες νιώσαμε πιο ευρηματικοί πιο εφευρετικοί και εν τέλει πιο δημιουργικοί ως δάσκαλοι. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, που διαγράφονταν στερεότυπη, αισθανθήκαμε ότι διευρύνουμε τους παιδαγωγικούς μας ορίζοντες και εμπλουτίζουμε την μαθησιακή διαδικασία με νέους τρόπους και νέους στόχους.
Η πρόκληση αυτή που συντελείται με την παιδαγωγική αυτονομία κάθε μονάδας αποτελεί εν τέλει – έστω και στο ασφυκτικό πλαίσιο των πραγμάτων – μια πρόκληση της ελευθερίας και της φαντασίας του δασκάλου που απαρνείται κάθε μορφή εκπαιδευτικού μονοπωλίου. Για αυτόν ακριβώς το λόγο υπάρχει η αίσθηση ότι χωρίς την αυτοτέλεια της εκπαιδευτικής μονάδας η αξιολόγηση όταν εφαρμοσθεί στο κρατικό σχολείο θα καταγράψει απλά τα προβλήματά του.